Η Ενωσις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συμπληρώνει του χρόνου (2014) έναν αιώνα ζωής. Ιδρύθηκε το 1914, πήρε τη σημερινή της μορφή το 1947 κι από το 1979 υπάρχει ένα καταστατικό που εν μέσω κρίσης χρήζει αλλαγών. Μεγάλων.
Εργάζομαι ως δημοσιογράφος από το 1999. Η Ενωση με αναγνώρισε το 2010 και όταν η Νανά Νταουντάκη μου πρότεινε να κατέλθω μαζί τις στις εκλογές, είπα μέσα μου «ευκαιρία να αναγνωριστούν εκείνα τα χρονάκια, ε;». Αλλά αυτός είναι ο τελευταίος στόχος. Προσωπικός. Προηγούνται εκατοντάδες άλλοι.
Η υποψηφιότητά μου με τους «Μαχόμενους Δημοσιογράφους» είναι συμβολική: δεν θέλω να εκλεγώ, θέλω με αυτόν τον τρόπο να δείξω αφενός ότι (συμ)μετέχω, αφετέρου ότι επικροτώ της ενέργειες της Νανάς η οποία τρέχει εδώ και χρόνια όσο κανείς άλλος στο Δ.Σ. μιας ΕΣΗΕΑ η οποία πλέον αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης.
«Υπαρξης», δεν είναι υπερβολή. Με χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας και με άλλες, δυστυχώς, να έπονται, η Ενωση οφείλει να προστατεύσει τους εργαζομένους με κινήσεις έξυπνες και όχι σπασμωδικές, όπως έπραξαν οι διοικήσεις Σόμπολου και Τρίμμη. Και δεν το πράττει όσο και όπως επιβάλει η κρίση.
Τρίτος «συμβολισμός» ότι προέρχομαι από τον χώρο του αθλητικού ρεπορτάζ. Υπάρχουν και οι αθλητικές εφημερίδες, διότι ορισμένοι το ξεχνούν, και ουδέποτε (παρά τη δυναμική τους, βάσει πωλήσεων και αριθμών) είχαν την ανάλογη αντιμετώπιση. Και συνυποψήφιοι, κάτι που με χαροποίησε πολύ, είναι αρκετοί αθλητικοί.
Τέταρτον, ο συμβολισμός που δίνει η Νανά με την πορεία της: μια παράταξη όχι «υπερκομματική» (αφού έχει μέσα τη λέξη «κόμμα», δεν μου κάνει») αλλά ανεξάρτητη, μαχόμενη.
Η ΕΣΗΕΑ έχει πολύ δουλειά τους επόμενους μήνες: και οφείλει να ανταποκριθεί στο κύρος και της ισχύος που προσδίδει αυτό καθ’ αυτόν το όνομά της: «Ενωσις Συντακτών». Διότι εσχάτως, μόνο «ένωση» και «ομοιογένεια» δεν βλέπω.
Η κρίση, διάολε, κάποια στιγμή θα περάσει και το τοπίο θα ξεκαθαρίσει. Με πραγματικούς δημοσιογράφους στην Ενωση (και όχι «ρεπόρτερ Μενεγάκη» ή παπάδες στα γραφείου Τύπου εκκλησίας!), με άξια μέλη στο Δ.Σ. και όχι μιάσματα του χώρου που κάθισαν σε ένδοξες καρέκλες, με άτομα που θέλουν να προσφέρουν στην Ενωση και όχι να εξυπηρετήσουν τους εκδότες.
18 και 19 Ιουνίου, ψήφο στους «Μαχόμενους Δημοσιογράφους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η γνώμη σας μετράει για μάς